zondag 1 februari 2015

There comes a time in every journey where all there is left to do is pause




Week 2 - Dag 9  Zondag 25 januari @ Sete - Marseillan - Beziers - Carcassonne
Bij het ochtendgloren in Sete een strandwandeling gemaakt. Daar een heleboel fantastische schelpen gevonden. Ik heb al veel stranden vol schelpen gezien in de wereld, maar zo veel en zulke grote en veel mooie schelpen als er hier liggen, is echt zeldzaam! Van Sete door naar Marseillan. Een klein modern kuststadje met een lang strand en leuke restaurantjes. Daar wat boodschappen gedaan en zitten schrijven, ergens in een prachtig natuurgebied.  Van Marseillian naar Beziers. Daar eindelijk eens een paar uur rustig op de Wifi kunnen werken. Beziers kende ik al van een eerder bezoek en is verder niet echt een interessante stad, dus in een sneltreinvaart even door naar Narbonne. Daar aangekomen besloten om toch door naar Carcassonne te gaan. Eigenlijk ligt dat erg afwijkend van mijn route maar ik kies ervoor om toch nog even in Frankrijk te blijven en morgen uitgebreid Carcassonne te gaan bezichtigen. Gewoon omdat het kan! ;)

Dag 10 Maandag 26 januari - @ Carcassonne -  Leucate
Fijn om de oude stad van Carcassonne gezien te hebben. Heel bijzonder! De moeizame historie is voelbaar en zichtbaar. Wanneer je van geschiedenis, burchten en Bourgondisch eten houd is ‘this the place to be’! Het is net of je in een Asterx en Obelix strip bent beland. Hoewel het net een groot museum is, is het oude binnenstadje ook nog helemaal gewoon bewoond. Je ziet er dan ook mensen hun hondje uitlaten, kinderen naar school gaan, enz. De rest van Carcassonne doet wat droevig aan en ook de mensen vond ik vrij droevig en nors kijken. Ook in het contact waren ze nogal narrig... Raar is dat toch, hoe elke stad weer zijn eigen sfeer en karakters van mensen heeft. Van Carcassonne heb ik mijn route weer richting het zuiden en de zee ingezet.
Op naar surfers paradijs Lecuate! Het eerste stuk weg ging prima. Ik kwam langs schilderachtige dorpjes en prachtige natuur. Het tweede gedeelte werd het echter al snel donker en kwam ik langs vele smalle onverlichte en bochtige bergweggetjes. Ik hou wel van een uitdaging, maar dit was me toch eigenlijk net even iets te spannend.... Vooral omdat ik het natuurlijk niet gewent ben en als er dan ook nog Franse kamikaze piloten langs je heen scheuren is het niet echt leuk meer. In het donker door de bergen rijden, is dus niet voor herhaling vatbaar! Uiteindelijk ben ik veilig aangekomen in Leucate. Het is donker, dus nu moeilijk te zien, maar morgenochtend heb ik als het goed is een uitzicht over zee...


Dag 11 Dinsdag 27 januari  @  Leucate
Windkracht 7, ik blijf dus maar even waar ik ben, want uit ervaring weet ik inmiddels dat het niet echt handig is om nu met een camper de weg op te gaan. Het is geen straf om hier te blijven, want het is prachtig en heerlijk rustig. Vanmorgen heb ik een lange en prachtige wandeling door het natuurgebied gemaakt. Tot mijn vreugde kwam ik daarbij veel Amandelbomen tegen. De eerste amandelnoot die ik kraakte, smaakte zo verrukkelijk dat ik direct handenvol heb geplukt. Wist je dat; deze kleine noten zo voedzaam zijn, dat je op 10 amandelen per dag al kunt overleven! (Een Ayurvedische wijsheidje)

Dag 12 Woensdag 28 januari  @  Leucate
Heel even was ik bang dat mijn conditie na een weekje niet trainen al zo erg achteruit gegaan was, of dat het de heuvels waren, waardoor ik zo hijgde en vermoeid was. Maar, sinds gisterenmiddag blijkt dat ik toch echt ziek geworden ben. De heersende griep heeft dus toch ook greep op mij gekregen. Tot overmaat van ramp gaat het kacheltje steeds uit. Nadat ik ‘m uit elkaar heb gehaald en niets bijzonders kon vinden, heb ik de gebruiksaanwijzing maar gedownload. (Lang leven het internet). Daarin vond ik de bevestiging van wat ik al dacht: de harde wind blaast via de schoorsteen de vlam uit. Niets aan te doen dus, dan maar met 3 lagen kleding, must op en handschoentjes aan het bed in. Dag 13 Donderdag 29 januari @ Leucate Nog zieker... Van schrijven komt niets want mijn brein werkt niet mee. Verder een waardeloze dag, want: ziek, ziek en nog eens ziek. Ik doe niet veel anders dan veel slapen, lezen en op Facebook rondhangen. Gelukkig is de wind afgenomen en werkt mijn kacheltje weer. Totaal lusteloos en met een pijnlijk lijf, vol hoofd een koud/warm gevoel blijf ik dus maar in mij campertje. Accepteren dat het nu even zo is, is alles wat ik kan doen.
Ondertussen lig ik naar een prachtig ondergaand zonnetje te kijken. Ik kijk uit over de binnenzee, de bergen met daarachter besneeuwde bergtoppen. Daarnaast is er gelukkig Wifi hier, sta ik op een gratis en onbeperkte plaats, heb ik relaxte surf 'dudes' om me heen en dan nu de fantastisch mooie zonsondergang... Ach, er zijn ergere dingen.



Dag 14 Vrijdag 30 januari @ Leucate
Nog steeds voel ik me flink beroerd. Het lijkt wel of ik de ‘slaapziekte’ heb, want mijn lijf wil vandaag maar niet wakker worden. Hopelijk draagt dat vele slapen bij aan een snelle genezing. Ik probeer verder het genezingsproces met zoveel mogelijk natuurlijke zaken te ondersteunen, maar ik weet ook dat een griepvirusje nou eenmaal een paar dagen zal duren, dus tot nu toe heb ik weinig resultaat. Eigenlijk ben ik niet z’on ‘prepper’ want ik denk, dat mobiel zijn een van de beste voorbereidingen is die je kunt treffen, bij b.v. rampen. Toch ben ik er nu heel blij mee, dat ik me goed had voorbereid en voor minimaal één week in de camper, geheel zelfvoorzienend kan zijn. Ik had dus voldoende drinkwater en eten om ziek in bed te kunnen blijven.


Dag 15 Zaterdag 31 januari @ Leucate
Eindelijk vandaag weer een beetje beter en op de been. Ach, wat was ik beroerd. Wat dus resulteerde in een lange, saaie en lamlendige week zonder veel verder te komen naar het zuiden. Barcelona, etc zal moeten wachten. Tja, het is dus niet altijd ‘Happines on wheels' ;) Als ik het goed bekijk is het niet fijn maar eigenlijk ook wel weer heel comfortabel om in m’n camper ziek te zijn. Ik heb lekker alles bij de hand en dat is wel zo praktisch, als je je ene been nauwelijks voor de andere krijgt van lamlendigheid... Gelukkig voel ik me, mede door de natuurlijke huismiddeltjes, al weer veel beter!     

Voor de liefhebbers een greep uit mijn 100% natuurlijke medicijnkastje met informatieve links: 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten